Erinme gönül
Erinme gönül
bastýðýn topraklar sevda tozanda
gençlik buharlaþtý uçtu kazanda
kokladýðýn güller soldu hazanda
bekleme yaðmurlar yaðar be gönül
demedim mi gönül kervandan kalma
karlý daðýn duman gözleri yumma
doruklar aþtý sevda kuþu humma
hangi güneþ sana doðar be gönül
vur efkarýn durmadan daða taþa
kalýp bir köhnede sevdasýz yaþa
ah edip aðlamak nafile boþa
piþmanlýk adamý boðar be gönül
yardýr ayakta tutan can yeleði
kim bulmuþ rüya süsleyen meleði
akýldan çýkarma zalim feleði
dertleri önüne yýðar be gönül
her bahar gül çiçek dalarsýn ala
bülbülü kýskandýrýp konarsýn dala
þenlik görsen baþlarsýn defle çala
bir ömre kaç sevda sýðar be gönül
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.