TELLERİM YORGUN

Kalmadý mecalim döküldü tenim,
Sap samaný çeken bellerim yorgun.
Dayanacak gücüm kalmadý benim,
Titreyen nasýrlý ellerim yorgun.

Tomus günü gibi sarardý benzim
Ak yüzüm kararýp, kurudu genzim
Dengeler bozulup, karýþtý enzim
Dudaktan damlayan sellerim yorgun.

Türküler söyleyen dilim duruldu
Daðda gezip adým garip vuruldu
Ne kuþtan ne taþtan, halim soruldu
Kýrýk sazýmdaki tellerim yorgun.

Cývýl cývýl öten, kanaryalar dargýn
Koyaklarda bülbül, küskün ve kýrgýn
Üçgüllere konan kelebek sürgün
Buram buram kokan güllerim yorgun.

Nedir kara bahtým senden çektiðim
Yoktur uçan kuþa, kurda ettiðim
Ýyilik dört yana, saçýp ektiðim
Dost diye konuþan dillerim yorgun.

Yakubiyim canlar hardayým harda
Sarp kayada tutsak, dardayým darda
Günler aylar figan, zardayým zarda
Dosta doðru esen yellerim yorgun.
Yakup Köse 07.06.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: