MARUZAT

MARUZAT

Yok, yoða karýþtý azdý dertleri
Çoluk, çocuk açtý, düþmüþtü dara
Kararýný verdi çýktý ileri
Son umut diyerek düþtü yollara

Danýþmaya dedi maruzatým var
Þalvarlý adama çetrefil yollar
Silah, bomba yok ki sözden ne çýkar?
Çýð gibi büyüdü içinde yara

Hali ahvalimi anlasa ne gam
Maðrur bakýþlarla kaþ çattý adam
Fena incinmiþti sözleri çok ham
Dikti gözlerini karþý duvara

Garibim kendince derdini döktü
Dizleri büküldü kenara çöktü
Terini silerken içini çekti
Buðulu gözlerle garip fukara

Dermansýzca baktý sola, saðýna
Doðruca yöneldi çay ocaðýna
Asýrlardýr süren dert saðnaðýna
Ne yapsa, ne etse dönmedi kâra

Fakirlik düþmüþtü benim payýma
Koyamadým gitti iþi rayýna
Þekerim tükendi atsam çayýma
Çoktandýr suyunu çekmiþti para

Aylardýr kesiktir ceryaným, suyum
Ýsyancý deðilim mülayim huyum
Ha bu gün ha yarýn ben bir yolcuyum
Bilmem çýkar mýyým gelen bahara

Vergimi veririm, algýmý almam
Ýyilik yaparsan altýnda galmam
Acýmdan ölsem de hâþâ ben çalmam
Ne olur derdime bir çare ara

Haným size ömür bir oðlum þehit
Ülkemi severim dost, düþman þahit
Eðer diyeceksen bana ne öl git
Anzeri aðzýndan kurtuldu nara

Ozan Anzeri



Sosyal Medyada Paylaşın: