YAĞMURLA GELEN MEKTUP..
Biliyorum çok sessiz burasý
Sensiz , dünya yýðýlý olsa da sokaðým
Ama sen uzaklardayken ýpýssýz burasý.
Birlikte yürüdüðümüz o yol
Oturduðumuz leylaklý çay bahçesi
Þimdi bilsen sessiz ve sensiz.
Geleceðim diyorsun ... hadi gel !
Sen olmasan da
Yürüdüðüm o gün seninle bu yollarda
Bir sen varsýn sanki yanýmda...
Gecenin sessiz ýssýzlýðýnda
Seni yazýyorken yine
Bilsen birden gök delindi
Çatladý sanki bulutlar
Öfkeliydi gök gürültüsü...
Sonra camlara vuran yaðmurlar
Sen olsaydýn yanýmda
Böyle korkulu olur muydu akþamlar gök gürültüsü
Hep seni aradým...
Camlardaki yaðmurla aðladým.
Sonra sabaha erdim seninle hayalinle
Sanki o öfkeli gece gitmiþti yine
Sessiz ve pýrýl pýrýl bir bahar penceremde
Tertemiz bir hava iþte dolan içime
Hayýr o hava deðil sen...
Senin nefesin, sesin ve her þeyin.
Sensiz penceremde bir iç çekiþ
Hasret, bekleyiþ, acý ile çýkýyor
Dudaklarýmdan sanki bir hýçkýrýk...
Yine geliyor akþam saatleri yalnýzlýðýma
Ateþ püsküren bir canavar sanki iþte.
Karanlýklar, yaðmur, rüzgarýn sesi
Sensiz penceremi dövüyor.
Yalnýzlýðýmýn þarkýsýný söylüyor
Yaðmur...
Ipýssýz bahçelerde , yolda caddelerde
Seni arýyor gözlerim yaþlý
Ve seni, bekle diyorsun bekle geleceðim
Bekliyorum,bekledim hep bekleyeceðim
Penceremde yaðmurla...
Aygün Deniz 6. Haziran.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.