Gülcihan

Gülcihan

bulut mavisi gözlerin yaðýyor
bulutlar arasýnda gün doðuyor
yeþillenmiþ topraðýn gül kokuyor
ayrýlýk vuslatý tatmaz Gülcihan

sevda çilesiyle güzel yas etme
býrak çýðýrýnda aksýn ses etme
deðiþmez dünyanýn rengi pes etme
sarý saçlar kýna yakmaz Gülcihan

sivrilmiþ okunla gerilmiþ yaysýn
topla yýldýzlarý geceye aysýn
býrak da dünya derdi dünyada kalsýn
sevdalýlar uyur yatmaz Gülcihan

her dert satýlýrda bu dert satýlmaz
istesen de aþka hile katýlmaz
bir kez tutulan daha da kurtulmaz
yüzer deryalarda batmaz Gülcihan

ne aþýklar gördü geçirdi bu han
veryansýn etme hiç sende biraz yan
aþktýr her canlýnýn damarýnda kan
öldükten sonra kalp atmaz Gülcihan

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: