SEVELİM DEDİ YUNUS

SEVELÝM DEDÝ YUNUS
Sevelim dedi Yunus, yüce tuttu sevgiyi,
Sevginin ziyasýnda andým Yunus Emre’yi.
Koþtum tozlu yollardan, ulu türbene geldim,
Gösterdiðin hak yolu Hakk’a giden yol bildim.
Yolunun yolcusuyum, bir gün tükenecek aþ,
Can kuþum dosta doðru uçacak yavaþ yavaþ.
Dünya bir gölgelikti, ömrümüz sayýlý gün,
Ölüm geldiði zaman o aným bayram, düðün.
Âlim, zalim topyekûn dökülecek ortaya,
Her kul kendi halinde çekilecek sorguya.
Sevgisiz gönülleri kavurur sevgisizlik,
Sevgi, gönül der Yunus, el hak sevgide birlik.

SEVMEYÝ ÖÐRETTÝ YUNUS
Yunus bize sevmeyi öðretti, yol yordam öðretti, nazik davranmayý, dostluðu, iyi niyeti öðretti.
“Ben gelmedim dava için,
Benim iþim sevi için,
Dostun evi gönüllerdir,
Gönüller yapmaya geldim.” der koca Yunus.
O bir derviþ, o bir ermiþ, o bir filozof… Güzel olan ne varsa ondadýr. “Vurana elsiz gerek, sövene dilsiz gerek” der Yunus. Derin düþünür, derin söyler. Der ki bir þiirinde;
“Söz ola kese savaþý,
Söz ola kestire baþý,
Söz ola aðulu aþý,
Bal ile yað ede bir söz.”
Öyle ya, güzel söz yýlaný deliðinden çýkartýr derler. Yunus’un sözleri güzel, yüreði özeldir. Allah der oturur, Allah der kalkar. O inandýðý Ýlah’ýn emirlerini aþkla, þevkle yerine getirir. Gönlün önemine deðinirken bile gönülden bir sesle tatlý tatlý uyarýr: “Bir kez gönül yýktýn ise bu kýldýðýn namaz deðil, yetmiþ iki millet dahi elin yüzün yumaz deðil” der. Derin manalar içeren böyle güzel þiirler söyler büyük usta, büyük þair, ulu insan. Ruhu þad, makamý cennet olsun.
Rabia Sultan
Sosyal Medyada Paylaşın: