ANNEM 3

ANNEM

Yine yalnýz,
Yapayalnýz bir sokaktayým,
Bana küs,
Benim olmayan,
Ýnsanlarýn içinde,
Kaderime küsüm,
Bir de ona...
Dün ki güzelliklerime annem;
Dün ki güzelliklerime!
Ben deðilim beni çirkin yapan,
Ben deðilim kaderimle
Yaz-boz oynayan,
Ben deðildim hayatý
Oyuncak sanan,
Þimdi ben annem ben;
Hayata çelme takan,
Bütün güzellikleri yýkan,
Yýktýranlar utansýn.
Saf masum bir dünyaya,
Günah tohumu ekenler,
Beni yalnýz,
Yapa yalnýz býrakanlar,
Dünümü alanlar utansýn annem,
Dünümü alanlar...
Çok cahil birisiyim,
Kalemi deðnek görenlerden,
Sahi annem ;
Bu kalem deðnek olsa,
Kaç koyun otlatýrdým ?
Biz de koyunmuþuz meðer!
Milyonlarca çobanýn içinde
Bir kaç koyun...
Milyarlarca koyunun içinde
Bir kaç çoban...
Sahi annem;
Çoban olmak nasýl bir þey bilir misin ?
Ya koyun olmak?
Kendine bir arkadaþ,
Koyun da bulamayýp;
Yalnýz kalmak...
Güneþ tutan koyunlarý
Bilirsin deðil mi annem?
Hani iç içe girerler,
Hani bir birine yaslanýr,
Destek olurlar.
Ama annem,
Bizde o da yok!
Ýç içe girip,
Destek olacaðým
Yaslanacaðým bir...
Dostum bile yok annem,
Bir dostum bile...
Dedim ya yalnýzým!
Yapa yalnýz...
Yirmi beþten sonra çalýnýr kapým,
-Gecenin bu saati kim o ?
-Gece mi ?
Yirmi beþte gece mi oluyor annem !
Hani gündüzün,
Aydýnlýklarýn baþlangýcýydý yirmi beþ,
Hani...
Hani hayatýn ilk baharýydý yirmi beþ,
Hani umutlarýn adýydý yirmi beþ,
Geçmeyen saatler,
Yaþanmayan yýllar,
Ve uzaktan baktýðým baharlar...
Hani baharlar vardý önümüzde annem;
Yirmi beþleri kýskandýracak baharlar,
Hani çiçekler açardý o baharlarda,
Çocuklar salýncak kurup,
Oynardý.
Çocuk dedim de aklýma geldi,
Baharlar çocukluðumda kalmýþ annem!
Bu gün yaþanamayan baharlar,
Dün ki çocukluðumda kalmýþ.
Dün bahar mýydý?
Dün de yaðmur yaðýyordu
Be annem...
Sýrýlsýklam bir halde;
Kitaplardan okurduk hani,
Baharlarý,
Özlem duyardýk,
Sevdalanýrdýk,
Dedelerimizden kalanlara...
Ama annem;
Bu sevda bitiyor,
Torunlarýmýz bizi okuyamayacak,
Kendi yaþayamadýklarý baharlar,
Bizimle de yansýmayacak
Benliklerine.
Onlar da yalnýz kalacak,
Üþüyecekler benim gibi,
Temmuz güneþinde,
Yandýklarýnýn farkýnda olmayacaklar,
Yalnýzlýðýn derdinden,
Bizim yalnýzlýðýmýzý da ,
Bahar görüp...
Serinleyecekler belki,
Hiç bir þey anlamadýn deðil mi annem?
Çoban olabilseydim milyarlara koyuna,
Veya milyonlarca çobanýn koyunu,
Olduðumu bilseydim...
Biz anlatmasýný,
Ýnsanlarda senin anladýðýný,
Bilirdi annem,
Anladýðýný...

25/07/1999
Esenler/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: