İZZETİ İTİBARA(!) YEĞLEDİM
Korkuyorum sokaða çýkmaya,
Sýrtlanlar avlusundan geçemiyorum,
Baþý boþ gittikçe gidiyor her þey,
Memleket ahvalinden konuþamýyorum,
Sarmalanýyorum acýlar kuþatýyor içimi,
Marketlerin raflarýna gözlerimi kapýyorum,
Kapýdan çýkýnca dönüp ardýma bakmýyorum,
Yaþamak buysa eðer inanýn ben de yaþýyorum,
Ýtibarým yok oldu cazibe merkezi deðilim,
Sýnýrlý harcýyorum beþ kuruþa itibarým(!)
Ýtibarda tasarruf olmaz benim bildiðim taným(!)
Kafamý taþlara boþuna vurup parçalamýþým,
Ýtibarý kaybettikten sonra kim der ki yaþamýþým,
Ýtibarý sýfýrlanan insanlar sokaklarý kuþattý,
Cebinde yok metelik yüreði delik deþik,
Acýlar boynumu büktü nedir bu kepazelik,
Umurunda olmadýklarýmý sýrtýmda taþýyorum,
Her gün hayatýma Karargâh kuruyor rezillik,
Cin çarpmýþ gibi sarhoþ geziyor bütün bir insanlýk,
Yücelerden bir rüzgâr esse de içimize gelse ferahlýk,
Yer kirlendi maymunlar iþtaha geldi,
Yüreðimden damarlar çekildi kaným heba olup gitti,
Müjdeli haber mi getirdi acep rüzgâr,
Yaðmur yaðmýþ gibi toprak kokuyor içime güzellik giriyor,
Ben topraktan geldim topraða gireceðim,
Köyümün çamur yollarýnda imdat eyledim çamura batýnca,
Sudan baþka kimse yetiþmedi kaderim beni alýp gitti,
Ýtibarý tükenmiþlerin harcayarak itibar beklediði,
Sokaklar aklýmý baþýmdan alýp beni kadavraya çevirdi,
Korkmadan geldiðim yollarý korkarak geçiyorum þimdi,
Ola ki itibarsýz biri açsa bir þey isteyebilir belki,
Gücüm yetmediðinde diþlerimi sýkmaktan diþlerim çekildi,
Acýyan merhametin yerine gaddar insanlýk gelmiþti,
Uladým insaný insana karþýma gelenler hep dertli,
Derdinden kendini unutan ben nasýl çare olabilirim ki,
Her yanýmdan merhamet aksa da köyümün topraðý gibi,
Bu caddeler sokaklar duygularýmý yedi merhameti tüketti,
Kim ne yapsýn benim gibi itibar kaybýna uðramýþ birini,
Ýnsanýn harcamasýndan belli olur itibarýnýn düzeyi,
Harcayacak paramýz mý kaldý hayat ateþ pahasý,
Bu zorluklar itibarýmýzý beton zemine çaktý,
Ýtibarsýz bir toplum itibarlý olanlara hala sadýksa,
Ýtibarýn artmasý itibarsýzlarýn çoðalmasýyla irtibatlý,
Biz itibardan vazgeçtik kendimizle tanýmladýk kendimizi,
Yamulmadýk rüzgârda kapýkulu olmadýk meyhane köþesinde(!)
Hayata anlam katarken anlam arayýþýnda yakaladýk hayatý,
Bundan baþka yol bilmeyiz bu kadar hayatýn tadý,
Soluklan biraz yüreðim acýlarýn ortasý yolun daha yarýsý,
Allah’ta elçisinde ve müminlerde ara izzeti itibarý,
Bunlar deðilse itibarýn harcamakla bulamazsýn itibarýný,
Dikkat edilmezse bunlara seherde savrulur insan bir yaprak gibi;
Erol KEKEÇ/03.06.2021/23.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.