Hiç bir þey için, Acele etmiyorum artýk. Bir anda, bütün iþlere, Yetiþemeyeceðini farkýndayým. Ve yavaþ yavaþ, Yaþadýðým anýn tadýný, Çýkara çýkara, Geçecek günlerim. Bu keyfin tadýný çýkarmalýyým. Ara ara , Sýrt üstü yatýyorum çimenlere, Alýyorum bir ince belli bardak Yudum yudum içiyorum çayýmý. Kendime, Küçük dinlenceler veriyorum. Bir de þunu öðrendim... Etrafýmdaki herkesi, Ayný anda, Memnun edemeyeceðimin farkýndayým. Ödünsel tavýrlardan, Çoktan vazgeçtim. Kendimi sevmeye baþladým. Bu konuda kararlýyým. Söz dinlemez duygularýmý, Baskýladým. Bencillik deðil inanýn, Asla deðil... Kendine, Önem vermek deyin siz Bunun adýna... Ýçimden gelmiyorsa Yapmýyorum “Hayýr” demeyi öðrendim Sýnýrlara karþý olsam da Bazen sýnýrlar güzeldir Aslýnda Ýyilikten haz alýyorum Ama dediðim gibi Hangi birine yetiþeyim Yapabildiðim kadar Kendimi Yormadan, yýpratmadan, üzmeden Aðýr aðýr öðreniyorum Aðýr adam olmayý Öðreniyorum Yavaþ yavaþ Her þeye sahip olamayacaðýmýn Bilincindeyim artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.