ÖZLERİN ÖZÜ
Yitik bir can idim savrulup duran
Yaralý gönlümü çöl eylediler
Hasret ateþiyle kavrulup duran
Diyarý gurbette del eylediler.
Bir selamýn yolu dolanýp durdum
Kanayan yarama merhemi vurdum
Gönül gözlerimle seveni gördüm
Mutluluk tahtýnda gül eylediler.
Kelebek misali yaþanýr ömür
Gönüle geçmiyor bir türlü emir
Yer bakýr olmuþ da gökler’se demir
Özlerin özünde hâl eylediler.
Binbir güzelliði Yaradan vermiþ
Hepsinde ben varým deyip de sermiþ
Görüp ders alanlar oluyor ermiþ
Tersine gidenler sel eylediler
Gül müsün bülbül mü dillerin susmaz
Garbi yelin dinmiþ nedendir esmez
Felekten gayrýya bu gönül küsmez
Götürüp kötüye kul eylediler.
KARDELEN(Ayrýkotu)
03.06.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.