SEÇENEKSİZLİĞİMİZ
Sanki bir düþten alýntý olan yalnýzlýðýn
yeryüzüne günün batýmý gibi uzanýþýnda
insanýn insana kalabalýðý geçmiyordu
kendi buyruðuna göre hareket eden
karakterize edilmiþ,gerçek dýþý sürülmüþler
bulaþýcý bir su kütlesi gibi
eðimli bir mermerin vücuduna yayýlýyordu
her biri damla damla geldiði yer olan
topraða savruþuyordu
yoksa toprakla mý savaþýyordu
bunun bir son olduðunu düþünmek
unutulmuþluklarýn en aðýrý,en aðrýlýsý
olarak zihnine kazýnýyordu insanýn
kaldý ki insan
bir toprak parçasý olmasa bile
üzerine bastýðý her þeyi çamura bulamasýný
kendisine verilmiþ bir görev gibi yerine getiriyordu
çamurdan tek farkýmýz henüz kuru bir
ham malzeme oluþumuz deðil de
ne olabilir diye düþündüðümde
geriye sýð bir hayalgücünün
ucu darlýðý kalmakta.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.