BİR GARİP İÇİM ( 783.)

Bir tuhaf içim yine bu akþam
Hüzün sardý her yanýmý aðýrlaþtý bedenim
Kabardý duygularým haddini aþtý
Gözlerimden akan yaþlar
Yaðmur taneciklerine karýþtý
Durduramadým
Bir þarkýya takýldým
Mýrýldanýp duruyor dudaklarým
Ömrüm seni sevmekle
Nihayet son bulacaktýr
Söz düellosuna baþladý dilim
Saz aþýðý üstatlar gibiyim
Sevdalandým gökyüzünün maviliðin
Güfteler yaptým nihavent makamýnda
Hüzünler yerleþtirdim
Notalar arasýna
Bu yüzden kemanýmýn sesi aðlamaklýdýr
Kurtulamadým bu hüzünden kurtulamadým
Coþtum yine bu gece
Bir garip içim neden se
Yaralý kuþlar gibiyim
Hüzünler aðýr bastý
Bir bir geçmiþim canlandý gözümde
Acýlarým tazelendi
Ah bu sevmelerin gözü kör olsun
Duygularým hicaz makamýnda
Dokunsalar aðlayacaðým
Çok derin derinlerde kaldý anýlarým
Görünmez oldu ufuklar
Mutsuz aþýklar gibiyim
Yitirdim tüm umutlarýmý
Hýrçýn denizler gibiyim
Kapýldým denizin azgýn dalgalarýna
Sürükledi beni ýssýz bir adaya
Boynumda zincir
Ayaðýmda prangalar
Adaya terk edilmiþ
Müebbete mahkum edilmiþ
Mahkumlar gibiyim
Bir tutkuydu belki bu
Kim bilir belki de sevgiye muhtaç
Bir kalbin çýrpýnýþý mýydý
Yoksa bir hayal ötesi
Bir rüya mýydý yaþananlar
Bir tuhafým bu akþam
Bir garip içim




Fatma Ayten Özgün




Sosyal Medyada Paylaşın: