DÜŞMAN İLE BİR OLDUN
Sanki kafesteki bir kuþ misali.
Açýlýr açýlmaz uçtun ya yuvadan.
Düþünmedin bile nedir diye hali.
Düþman ile bir olup vurdun arkadan.
Düþman yüz kursun sýktý ölmedim.
Yar senin hançerin pareler beni.
Ne bu gün nede dünde gülmedim.
Düþman ile bir olup vurdun arkadan.
Ardýna kadar açtýn sana gönül kapýmý.
Bir sen uðra birde biz olalým istedim.
Oturup dertleþelim anlatki halin bilelim.
Düþman ile bir olup vurdu arkadan.
Yoktu napayým bende çoook para.
Sen kul olmuþsun paranýn yoluna.
Aþkýmýzý, yarýnýmýzý sattýn üç beþ pula
Düþman ile bir olup vurdu arkadan.
Garip Þenol anladý sevdalar aðýr gönüle.
Gülme, gülme sende düþte gör bir hele.
Ayrýlýk acýsý ölümden de büyük bir çile.
Düþman ile bir olup vurdu arkadan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.