Eðer felsefeye çýkýyorsa yol Ne kalp aðrýsýna dayanabilirsin, ne kol Acý çekersin yalnýzca bol, bol... Gözyaþýn Nisan yaðmuru Aþkýnsa yaþatýr Eylül’ü!
Kara renge ak demekle, Yanlýþlarý doðru görmekle, Sevr Maðara’sýný örmekle Kendi gerçeðini yok edemezsin. Varsýn iþte En azýndan sen bunu biliyorsun. Anladýn deðil mi?
Çözüm eðer benim dýþýmdaysa içim bulanýr. Hatta uçan bir balona tutunur. O zaman derim ki, kim çekecek beni. Asumanda dolaþýrken herkes beni unutur…
En iyisi almayayým felsefe Öðret bana anladýðým dilden alfabe Okuyayým hece, hece Çözmeye zamaným yok þu kýsa ömürde Bilmece!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.