KALBİM TEKLERKEN!..

Uzaklardaki fakirhaneme þafak söküyor
Hâlâ uykulara firar yorgun gözlerim
Akþamdan kalma çilingir sofram
Nice yýllarýmý geri getirdi, seni hatýrlattý
Yalnýzlýðýn acýlarýný bir bir serdi hýçkýrýklarýma...

Alýp götürdü sürgün yediðim caddelere
Süründüm yerlerde andýkça seni
Koynumdaki fotoðrafýnla konuþurken
Yaþlar sel oldu arnavut kaldýrýmlarda
Attým kendimi Bakýrköy’ün týmarhanesine...

Ben ne yaptým sana seni sevmekten baþka
Deli divane býraktýn ortalýkta
Beyaz sayfalar açsaydýn ölür müydün
Karartýn hayatýmý, sensiz iyi deðilim
Hiçliðim ortalýklarda sürünür ararken seni...

Pusatlarý kuþanýp akýn baþlayacak yüreðine
Aþk meydanýnda vuruþacaðýn seninle
Muzaffere erdiðimde diyeceðim
’’Mehtap’ým ol, yollarýnda can vereyim!’’
Kalbim teklerken nefesim yetecek mi aþkýna?

Zafer Direniþ
...

Karabulut.
Sosyal Medyada Paylaşın: