Hayatta hiçbir zaman, Benim olmayaný istemedim.. Ne sevdadan, dostan yana Ne de, nimetten rýzýktan.. Öyle hýrslarým olmadý benim, Yaþama dair.. Zorlamadým kimseyi Yanýmda olsun diye.. Yanýmda olmak isteyen, Yanýmda oldu, teþekkür ettim.. Vefa nedir bildim.. Yanýmdaymýþ gibi gösteripte Sýrtýmdan vuranlar da, Oldu elbet.. Acýdý belki caným.. Ama devam ettim yoluma.. Yiyeceðim bir lokma mý Þükür dedim, o halde Veren Allah`ýma.. Verdiyse, fazlasýný, Paylaþmayý seçtim.. Olmadý öyle lüks meraklarým.. Bir fincan kahve, yetti bana Tek lüksüm buydu benim Belki de hayatta.. Sadeliði tercih ettim.. Olduðum gibi, olmayý.. Ýçim neyse, dýþýmda oydu benim Anlayan anladý beni Anlamayanlara veda etmesini Öðrendim zor olsada, Gitmesini de bildim,kendi yoluma.. Içim kan aðlasada..
Þiir: Gönül Cesli 23.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.