Ayıramadım
Öyle dertliyim ki, bir mecnun gibi
Geceyi, gündüzden ayýramadým
Dizlerim mecâlsiz, çok yorgun gibi
Gönül seslerimi duyuramadým
Bir olmaz ümidin peþinden koþtum,
Sinem pâre pâre, yâre olmuþtum
Kanadý kýrýlmýþ güvercin kuþtum
Gönül seslerimi duyuramadým
Lâlede, sümbülde seni aradým
Her gün hâyâlimde saçýn taradým
Unutuldu dilde, silindi adým
Gönül seslerimi duyuramadým
Bu kadar feryâda, can mý dayanýr
Yar uyanmaz, koca daðlar uyanýr
Vücudu bedenim, kana boyanýr
Gönül seslerimi duyuramadým
Anladým sonunda, unutmuþ o yar
Beni aðyar ile bir tutmuþ o yar
Gülleri dalýnda kurutmuþ o yar
Gönül seslerimi duyuramadým
Muzaffer KÖNDEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.