Demiyorsun
DEMÝYORSUN
Gecelerim yine geçmek bilmiyor
Zalim felek bize, aman vermiyor
Gözümde yaþlarý, kimse silmiyor
Gözündeki yaþý, sil demiyorsun
Gül gibi yeþerdin, gönül baðýmda
Âþýk oldum sana gençlik çaðýmda
Çýrpýnýr dururum, felek aðýnda
Kurtulup da bana, gel demiyorsun
Sevginle kalbime, sapladýn kama
Tamiri çok zordur, tutmuyor yama
Bitti bu aþkýmýz, diyorsun amma
Beni kalbinden söküp, at demiyorsun
Adým Midayet’tir, aþký soldurmam
Yalan deyipte, kimseyi kandýrmam
Derdim çok olsada, buna aldýrmam
Gönlünden acýyý, at demiyorsun
(0442) Ocak 2001
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.