Gözleri gönül pýnarlarýma ýþýk tutan hicran. Kalbime sanki bir vuslat indi. Sakin bir edanýn, çýðlýklý bir müzik senfonisine dönüþtüm. Kalýn bir çehre, Zamansýz bir gölge düþtü yüzüme. Gönlüm de, yönümde bir çift göze dönük. Fýsýltýlar kulaklarýma hançer vurmuþçasýna eziyet ediyor. Boðum boðum dinlerken sesini, Bir haykýrýþa kulak veriyorum. Sevmiþken söz dinliyorum. Sözlerimi ilik ilik dokuyorum satýrlara. Her mýsram sen kokuyor, Her mýsram seni çaðýrýyor duygularýma. Unutmaya bile cesaret edemezken, Her an hatýrlatýyor gözlerin çaresizliðimi. Bir an hüzünleniyor þiirlerim, seni görünce. Ey hicran-ý zarif gönül, Ne de içten titredin öyle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şevval Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.