HASRET ÇEKTİM SANA
Nasýlsýn iki gözümün bebeði.
Seni bugün hasretle andým.
Dedim ki þimdi yanýmda olsan,
Sarardým seni kollarýma.
Koklardým seni, öperdim arsýzca...
Nasýlsýn, iyi yürekli sevdiðim.
Hani bir zamanlar göklere bakýp,
Hayaller kurardýk.
Uçurtmalarýn uçmasýný,
Uçan kuþlarýn kanadýna baðlardýk.
Nasýlsýn, iyilik meleðim.
Þimdi o meþhur buluþtuðumuz yerdeyim.
Hani, hani olur da bir gün yine gelirsek buraya,
Bilmem nasýl anlatayým þimdi buralarý sana.
Buralar sensiz çok sýradan anlasana...
Nasýlsýn yüreðim.
O kadar çok ki sana olan özlemim.
Yazmak istedim, bilmem ki daha nasýl diyeyim.
Biliyorsun hasret çekince ben hep böyleyim.
Birazdan yine yalnýz kalkacaðým buradan.
Hasretle sana yazdýðým bu satýrlarýmý,
Arada buraya uðradýðýmda okuyacaðým...
Yine görüþürüz dileðim.
Biraz olsun seninle hasret giderdim.
O kocaman yüreðini, yere göðe sýðdýramadým.
Kendimi durduramadým,
Yine seni övgülerle anlattým... ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.