YARIM KALAN MEKTUPLAR..
Seni tüm kaldýrýmlarýna iþledim bu þehrin
Karanlýk ve dilsiz gecelerine öðrettim adýný.
Korkusu gözlerimde kaldý acýlarýn
Kokusu parmak uçlarýmdaki sigaralarda anýlarýn
Umutlarýmý bitmeyen gecelere gizledim.
Ýçimdeki sýzým insanlarýn gülüþlerine saplandý
Bir suçlu gibi kelepçelerimden kaçýyorum
Beni yalnýzlýða, sensizliðe, bir de akþamlara
Mahkum ettin anýlarýnla, ne olsun daha...
Donmuþ buzlar geziyor damarlarýmda
Gözlerim göremeden yaþýyorum, yaþamak sa.
Vefasýzlýðýn acýsý taht kurmuþ yüreðime
Boðazýmý sýkýyor sensizlik, aðýr aðýr ölüyorum
Düzenlerin bu denli kalleþ olduðunu bilmiyordum
Bilmiyordum onlara daha ne kadar mecburum
Ben her gün yüreðim avuçlarýmda aðlýyorum...
Gözlerin her gün yalnýzlýðýma
Kör bir býçak gibi saplanýyor.
Gel artýk gel, yaþanmýyor sensiz.
Sonra alýp bir galon benzin
Önce kendimi, sonra bu þehri
Yakýp yýkmak geliyor içimden !
Oysa yarýnlarýmý pembe hayallerle süslemiþtim
Önüme simsiyah bulutlardan bir sis çektiniz...
Ümit yok yanan kalbimden bu gün
Bu kalbe acýyý kahpe bir düzen iðneledi.
Aðladým unutmak istedim kendimi, seni, bu yaþamý...
Her gören hissiz baktý gözlerime, bilemedi içimdeki koru
Dalgýn duruþum , konuþamayýþým ürküttü herkesi
Çünkü siz hiç sevmemiþtiniz
Göremezdiniz kuþlar gibi hür bir sevgiyi yüreðimde
Yürek sýzýmý bilemezsiniz ...
Aygün Deniz 28.05.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.