TÜKENME
Aðustos ayýnda gelse zemheri,
Tükenme umudum diren tükenme…
Ýþkencede kalsan bir kemik deri,
Tükenme umudum diren tükenme…
Zalimin önünde diz çökme zora,
Beden baþtanbaþa dönse de mora,
Sabrýn nehir olsun yellenen kora,
Tükenme umudum diren tükenme…
Alsalar sofranda ekmek aþýný,
Teslim olma zulme eðme baþýný,
Düþmanlar görmesin tek gözyaþýný,
Tükenme umudum diren tükenme…
Su verilmiþ çelik olsun onurun,
Mertlikle zaferle dolsun göz nurun,
Baþýn dik alnýn ak bilincin surun,
Tükenme umudum diren tükenme…
Cantekin der; geldik gideriz elbet,
Ömür dediðin þey onura nöbet,
Sýla hasret olsa mesken de gurbet,
Tükenme umudum diren tükenme…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.