Oğlum
OÐLUM
Yaþým geçti, ahrete döndü yönüm
Yel esti her yöne, savruldu külüm
Gün yaklaþtý beni, alacak ölüm
Sen bana üzülüp, aðlama oðlum
Kalbim içindesin, orada buldum
Zaten oradaydýn, kendimi yordum
Baþta saç kalmadý, hepsini yoldum
Sen bana üzülüp, aðlama oðlum
Senin o sevgini, kalbime gömdüm
Sensizlik zor bana, inan ki öldüm
Baba sevgisini, gözünde gördüm
Sen bana üzülüp, aðlama oðlum
Gel sohbet edelim, bugün seninle
Hani konuþacaktýn, sen benimle
Bir daha ayrýlmam, sana yeminle
Sen bana üzülüp, aðlama oðlum
(0439) Ocak 2001
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.