Sevdim
ÇOK SEVDÝM
Ben fikrinin fikrime, uymasýn çok sevdim
Gök yüzünden de tek tek, yýldýz sökmeni sevdim
Sana olan saygýmdan, aþkýna boynumu eðdim
Aþkýma kucak açan, yüreðini de sevdim .
Yaralý yüreðime, dokundu sanki ilmin
Bir hakikat uðruna, adanan oldu cismin
Gönülden gönüle de, þimdi okunur ismin
Aþkla gülen o güzel, gözlerini çok sevdim.
Sen gönlümde açýlan, mavili bir çiçeksin
Ben ki seni çok sevdim, iþte budur tek gerçek
Uzak durma sen bana, böyle solmasýn çiçek
Aþka çok deðer veren, özlerini çok sevdim.
Hani o mor hüzünler, ak günler olacaktý?
Bahçeler pür nur olup, güllerle dolacaktý
Zulümler ve isyanlar, artýk son bulacaktý
Aþk ile konuþan o sözlerini çok sevdim.
Bülbülü aðlatan o, Gül’ün sonsuz aþkýdýr
Seninle çarpan bu kalp, kalpler karþý karþýdýr
Kalbime iþlenen aþk, ol Mevla’nýn aþkýdýr
Aþkýný anlatan o, dillerini çok sevdim.
Günfer’im der ne olur, kýyma asla sen bana
Uðratma þu gönlümü, sakýn bir gün hüsrana
Belki de çýkamayýz, mevsimin baharýna
Aþk ile açýlan o, gülleri çok sevdim.
Münire Çevik 26.05.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.