HATIRALARIM ...

Yýllar geçip gitse de ...
Her sonbahar mevsimi
Bir burukluk bir hüzün kaplar içimi
Dökülen yaprak tanesi arasýnda gizlenmiþ
Uðultulu bir ses duyarým
Ve sen gelirsin aklýma
Canlanýr hatýralarým ...
Söküp atamam bir türlü kalbimden seni
Yýkýlmýþ hayallerimin ezikliðini hissederim
Bazen yorgun bedenimde ...
Seni düþünür seni anarým hep
Sanma ki unuttum güzelim
Ýstesem de unutamam
Unutamadým seni ben .
Vurgun yemiþ bir dalgýç gibiyim þimdi
Azgýn dalgalarda boðuþur ...
Tertemiz çocuksu duygularým .
Ve gök gürültüsü korkusuyla
Suya düþer hayallerim
Kaybolur alaca karanlýkta
Seninle olan tüm geçmiþim .
Aldýðým her nefeste þimdi ;
Vicdanýmýn sesini dinliyorum ...
Ne bahar ayýnda açan çiçeklerin
Kokusunu hissediyorum artýk
Ne de hayattan bir zevk alýyorum
Sanki ruhum ayrýlmýþ bedenden
Terk’etmiþ beni sanýrým ...
Ey ! rotarlý hayatýmýn
Karaya oturmuþ gemisi
Dinmek bilmeyen içimde ki fýrtýnalar ...
Ey ! alaca karanlýk
Ey ! hatýralar ...
Ne yaptým ben size söyleyin
Neydi suçum benim
Sevmek mi , sevilmek mi ?
Çok gördünüz deðil mi bana
Þu küçücük mutluluðu ...
Canlanýr oldu þimdi ,
Her sonbahar mevsimi
Hatýralar gözümde ...
Geriye kalan
Çekilen acýlar ise
Anlaþýldý ...
Piyangodan hediye .




( 2008 )

Sosyal Medyada Paylaşın: