AYLAN BEBEKLERE
Sen sahilde yüzükoyun yatarken,
Ne insanlýk kaldý ne medeniyet.
Dünyada mazlumlar bir bir ölürken,
Sanýrsýn insanlýk geçirdi cinnet.
Beþ yýl oldu bu dünyadan göçeli.
Deðiþen olmadý gittin gideli.
Doðduðun topraklar kan gölü þimdi.
Hala eþkýya ya oluyor rabet.
Nice çocuklara kurþun sýktýlar.
Evlerini baþlarýna yýktýlar.
Anneden babadan ayrý koydular.
Hesabýn soracak çýkacak elbet.
O kurþun sýkanlar,yuva yýkanlar.
Elin vatanýnda at koþturanlar.
Sessiz kalýp zülme destek olanlar.
Gün gelip hesabý verecek elbet.
Sen þehitlerimle,Cennet yurdunda.
Ben dünyada kaldým göz yaþlarýmla.
Yarýn Hakkýn divanýna varýnca.
Hakkýný helal et etme þikayet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.