düþünüyorum da nilüferleri hiç kýskanmadým ben
sessiz
sakindir onlar
kuðu kuðu salýnýrlar durgun sularda
ama dokunsan pul pul elinde kalan
kelebek kanadý gibidir gelincikler
kýskanýrým rüzgarlardan
ve bir de ellerimden
daha uzanmadan
uzanma niyetindeyken daha
daðýlýr gider kan kan parmaklarýmýn ucundan
Romalýlar
kýyýp o kýzýl yapraklara
ezip o kýzýl yapraklarý
þurup þurup
aþk acýsýnda olanlara verirlermiþ
ve Morpheus gelincikten yaptýðý taçlarý
uyutmak istediklerine gönderirmiþ
uyku her þeyin ilacýdýr demiþlermiþ
ama gelinciðin kendi topraðýndaki uykusuna saygý göstermemiþlermiþ
bu nedenle gelincik
rüzgarda koynuna kapatabilirmiþ de kendisini
hep gözleri açýk gidermiþ parmak uçlarýna
ah
nereden de geldi þimdi bunlar aklýma
oysa uyandýðýmda
planýmda
kar kristallerinden polenler yaratýp
pul pul yapýþtýrmak vardý mektubuma
demek adýný andýðýmda daha dikkatli olmalýyým bundan sonra
demek ayrýlýða ve özleme alýþmýþým da
hala zoruma gidiyor demek
gelincik tarlalarýna dolu düþürmek
———-bindokuzyüz98
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.