Az önce oturduðum kafede birisi geldi yanýma Neden bu kadar üzgünsün diye sordu Çocukken hýçkýra hýçkýra aðlarken dua edersem Sorunlarýmýn çözüleceðine inanýrdým Belki artýk yeniden çocuk olmak için Çok büyük olduðumdan üzgünüm Belki de gözyaþlarým bir çocuðun ki Kadar masum olamayacaðýndan Yürekten inanýrsam Her þeyin mümkün olduðunu düþünürdüm o zamanlar O çocuksu inancý hep içimde taþýdým Belki artýk inancýmý kaybettiðim için üzgünümdür Anlamý olduðunu düþündüðüm Her þey bir hayalden ibaret olduðu içindir belki de Ne bileyim neden üzgünüm Öyle pat diye sorulur mu hiç?
Sosyal Medyada Paylaşın:
VATAN BAYRAKTAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.