OĞUL
Kan kus ama aðlama baþýn her dem dik olsun,
Aleme ibret yaþa düþene gülme oðul,
Olmasýn kinin ahýn sen asil mert bir kulsun,
Umudunu yitirme geride kalma oðul...
Gönül denen bahçemin en derin yeri sensin,
Þefkat ile ýslanan gözümün feri sensin,
Yediðim helal lokmam alnýmýn teri sensin,
Gönüller kazanan ol yitiren olma oðul ...
Koþma namert yolundan yitirme benliðini,
Taþý hep yüreðinde insanlýk kimliðini,
Çýkarma hiç üstünden gariplik önlüðünü,
Durma çalýþ çabala ömrünce yýlma oðul...
Bir davan olsun inan yürü onun yolundan,
Gözün olmasýn asla hiç kimsenin pulundan,
Giy namus libasindan giy hürmet çulundan,
Yaþa huzur ilinde geriye gelme oðul...
Kimler geldi geçti de hayat denen alemden,
Dökülmedi namertlik sevgi denen kalemden,
Sen ol doðruyu haykýr dönme haklý kelâmdan,
Hakký yaþa hep yaþat hiç yokluk bilme oðul ..
Doðruluk zor gelir de çileden bilme oðul ...
Cihan BERDÝBEK
21.05.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.