HIRS KÜPLERİ

Koltuk kurdu azgýn birçok ihtiyar,
Lav fýþkýrýr elde demir eldiven…
Milyonlar aç bir tek beyler bahtiyar,
Korku yeli makam ranta merdiven…

Halklar kardeþ tuzu kuru hep bölen,
Sermayedir tacirlere her ölen,
Aðlayan biz vicdan kýrýk tek gülen,
Sýrça köþkte kurgulanýr serüven…

Körüklerler her gün kini nefreti,
Sevgiye küs puslu hava heyeti,
Sönmez közdür bilmez evlat hasreti,
Kalbi nasýr beyni kýsýr her þoven…

At gözlüðü hep engeldir barýþa,
Savaþ için hýrslar girmiþ yarýþa,
Ufuk düþmüþ yedi sekiz karýþa,
Günler canda çakmak taþlý bir döven…

Cantekin der; yeter artýk bu inat,
Ak güvercin vursun gökte hep kanat,
Kandan býktýk dile gelsin aþk sanat,
Buz kesmesin ne insanlýk ne güven…

Sosyal Medyada Paylaşın: