GÖNÜL YORGUNUYUM

GÖNÜL YORGUNUYUM

Ayazýn kýrdýðý çiçek gibiyim,
Deniz vurgunuyum üstüme gelme.
Dokunsalar aðlayacak gibiyim,
Gönül yorgunuyum, üstüme gelme.

Babadan yetim, anneden öksüzüm.
Güneþim kayýp, karardý gündüzüm.
Ýçim kan aðlarken güler mi yüzüm?
Gönül yorgunuyum, üstüme gelme.

Mecalim yok, kimseyi kýrmayayým.
Piþmiþ aþa su katan olmayayým.
Gereði yok, ben burda kalmayayým,
Gönül yorgunuyum, üstüme gelme.

Aðlasam inlesem sanki ne çare?
Kibar sözlerim geçer mi o yâre?
Kan kusarým ciðerim pare pare.
Gönül yorgunuyum, üstüme gelme.

Orhan ÞENTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: