ÖĞRETMENİM

ÖÐRETMENÝM

Küçücük fidandým yanýna geldim,
Oku dedin oku baþýmý sevdin,
Anneydi merhametin babaydý þevkatin,
Bir Arkadaþ, bir dosttun Öðretmenim.

Ders baþladý, Egitimmiþ adý; ahlak terbiye,
Güzel adam olmakmýþ en son hediye,
Bana tüm bilgini iþle ver diye,
Sana koþtum her gün Öðretmenim.

Türkçe, Matematik, Fizik ve Kimya,
Öðrettin insanlarý nasýlmýþ dünya,
Sosyal, Fen, Tarih hatta Coðrafya,
Senle coþtum her gün Öðretmenim.

Yaz dedin bir gün; yaz ki aydýnlansýn dünya,
Edebiyat edep bulsun, Türkçe dillensin.
Kalemþörü o gün öðrendim, kitap kurdunu da,
Ben o gün bir hoþtum Öðretmenim.

Yýllar geçti her þey eskidi; yüzüm bile,
Ama verdiklerin dün gibi taze,
Mum yaktýn insanlýk aydýnlansýn diye,
O mumda ateþtim Öðretmenim.

Sevgiyi öðrettin, saygýyý, Adam olmayý,
Dünya bataklýkta olsa; temiz kalmayý,
Merhameti, Erdemi, gönül almayý,
Ben hep güzelini seçtim Öðretmenim.

Sözlü yaptýn, bazen yazýlý, sýnavdý adý;
Kaç aldým, hiç bir rakam aklýmda kalmadý,
Yýllar sonra öðrencin bir þeyi anladý,
Ben o sýnavý geçtim Öðretmenim.

Necmettin YÝÐÝT
24.11.2017
Esenler/ Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: