Sen ve ben

Sen
Sakibn ir göldün
Ben
Baðrýnda hayat bulan
Nazlý mimoza.


Ne zaman esse rüzgar
Dalgalansa yataðým
Kuþlar pike yapsa yapraklarýma
Siper olurdun bana.


Sen
Beni anlatýrdýn bana
Ben seni anlatýrdým sana
Kah Güler, kah anladýk yaþananlara


Zamanla küçük mimozalar
Filizlendi baðrýmýzda
Büyüdüler, serpildiler
Sonra uçtular herbiri bir limana.



Soframýda boþ kalan sandalyeler
Acý verirdi bana
Bir yaným yanarken
Bir yaným uçuyordu gururla.


Sen
Üzülme derdin onlar mutlu
Biliyordum teselliydi sözlerin
Gizli, gizli nemlenirdi gözlerin.


Sende gittin katmerlendi özlemým


Güler Elmalý
.
Sosyal Medyada Paylaşın: