UTANSIN
UTANSIN
Yüreðim böylesi tutkunken sana
Onu yazmýyorsa kalem utansýn
Kine ve nefrete hayranla bakýp
Sevgiyi görmeyen alem utansýn
Herkes kalbi kadar iyi ve kötü
Býrak o dünyayý hep kötü sansýn
Aynada sadece kendini gören
Ayna kýrýlýnca bir an utansýn
Sevgi var Yusufça hem Züleyhaca
Bunu anlamayan soran utansýn
Kitaplar dolusu yazsan nafile
Kuran’a bakmadan duran utansýn
Bir caný bir candan ayrý tutup da
Sonunda yalnýz kalan utansýn
Tüm güzelliklere bir kurþun sýkýp
Haince canýný alan utansýn
Haykýrsam feryatla çýrpýnýþ ile
Feryadýma saðýr olan utansýn
Uzanan müjdecisi eli tutmayýp
Hala bataklýða dalan utansýn
Necmettin Yiðit
04.11.2017
Esenler/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necmettin YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.