Zulmetin külfetine þevkatiyle nur saçan
Þeb-leyli aydýnlatan eþsiz güneþtir anne
Gülüþüyle gönülden türlü çiçekler açan
Sonsuz olan Cennet’i ranaya eþtir anne
Hüznü Rahel’in hüznü gülcemali Amine
Ýmran döþünde Musa teslim suyun demine
Meryem’le kederlenir oðlunun matemine
Ýsa’nýn yanaðýndan damlayan yaþtýr anne
Afrika’da aç susuz Asya’da deðer görmez
Batý’da terk edilmiþ gönlü huzura ermez
Kuzeyde kar kýymet çilesi aman vermez
Keder ile mimlenen yaralý döþtür anne
Bin yerinden kýrýlýr incinir bin yerinden
Ýçinde on bin yara taþýr durur derinden
Evladýnýn uðruna vaz geçmiyor serinden
Þu vefasýz dünyada dertle kardeþtir anne
Her çocuðun saçýný okþayan meltem yeli
Ninilere can veren Hint bülbülünün dili
An olsun eksilmiyor onda ki sevgi seli
Görülen her rüyada tatlý bir düþtür anne
Mehmet Kýlýçe
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.