Çok sonradan anladým ki Benim ne þikayet etmeye, Ne dert yanmaya Ne de sevdalanmaya, Bunlarý boþ ver aðzýmý açmaya Hakkým yokmuþ. Giden býrakýp gidebilirmiþ, Hakkýyla uðurlamam, Geri geldiðinde ise, Hakkýyla karþýlamam lazýmmýþ. Hesap sormamam, Susmam, Onu yüceltmem lazýmmýþ... Çünkü hep onlar haklýymýþ. Bu kadýnýn laf söylemeye hakký yokmuþ... Ha bir de bu olanlarý kafama Takmamam lazýmmýþ. Çünkü çok saçmaymýþ... Kendileri kibrit çöpü kadar olan yangýnlarýnda dünyayý ayaða kaldýrabilirken, Benim ormanlarým yanýp, Ýçinde binbir zorluk ile yetiþtirdiðim; Umut aðaçlarým, Neþe sincaplarým, Onur papatyalarým, Gurur güllerim, Cesaret ahududularým, Huzur lavantalarým, Kendi iþini kendi gören kurtlarým, Telef olurken, Gýk bile dememem lazýmmýþ... Yani kendi kendimin kul hakkýna girip, Kendimi kendi kul hakký yüzünden affetmemem lazýmmýþ... Yani kendi kuyumu maalesef, Kendim kazmam lazýmmýþ... Çok sonradan anladým, Hep sonradan gelir maalesef aklým baþýma. Caným Ahmet Kaya ne güzel demiþ ama...
15.05.21 / 23.17 / Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurdan Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.