YAĞMURLA AĞLIYORSUN
Gece sensiz yapayalnýz
Ve içimde bir sokak sessizliði.
Yine karanlýklara yalnýzlýðýmý çiziyor adýn
Seninle dolu þiirlerimi ceplerime doldurdum
Benliðimi unutuyorum þarkýlarýnda
Seni düþünüp hayal ederken yine
Ellerin uzanýyor mu hala o dalgýn fotoðrafýma
Dudaklarýnda þarkýmýz bir ýslýk mý hala...
Üzerinde mi mavi tiþörtün ?
Ellerimi yine o sevdiðim saçlarýnda unutuyorum.
Seninle dolu hatýralara uzandým yine
O sevdiðin çay bahçesinde gizlice.
Bu bahçe sen demektir bil, benim için
Rüzgar çýksa, yaðmurlar inse sýkýntýlýdýr içim.
Sen ise aðlýyor sun dur yaðmurlarla bilirim..
Her köþesine gözlerini çizdim bu þehrin
Sen demektir bu þehir, gidemezsin !
Bir baþýma býraktýn beni hatýralarýmla
Bir bilebilsen, içimdeki bitmeyen yalnýzlýðý.
Her baktýðým sokaðýnda gölgen peþimde
Öylesine avare geziyorum ellerim ceplerimde.
Seni arýyorum yine sokak sokak
Ne tadýný alýyorum yaþamanýn
Ne de gözlerin göz bebeklerimde.
Sen diyorum da bu þehir, yoksun !
Ben seni ömrümce beklerim de
Zaman beklemez bir tanem...
Zaman anlamaz , biliyorsun .
Aygün Deniz 15.05.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.