İSTİKRAR MARŞI
Korkma! Canýmýz çýkmadý çýkmayacak
Göklerde durmaz dalgalanýr al sancak
Kimi beþik kurar kimi sallar sal’ncak
Kimse kimseden tek hesap sormayacak
Aldýrma kýraðýdan korkmaz patlýcan
Can bedende bedende nacizane can
Durmaz naz eder Azim’e bizim Nurcan
Gece gün zil takar oynar zalim Gülcan
Biz ezelden beridir soy soy soyulduk
Dokuz köyden onuncu köye kovulduk
Mutluluðu kim yitirmiþ ki biz bulduk
Her dem aðlanacak halimize güldük
Þehrin AVM’lerinini sarmýþsa duvar
Bizi bekler bir avuç topraðýmýz var
Ýpoteklesin korkma bozukluðun var
Onun elinde sadece silahý var
Arkadaþ! Bedenden umut kesme sakýn
Damarýnda akýyor kan akýn akýn
Nefes alacaðýn gün inan çok yakýn
Kim bilir belki bir günden bile yakýn
Sakýn aldýðýn havayý beleþ sanma
Her vaade sakýn ola ki aldanma
Giyen giysin kýsa kol gömlek özenme
Üþütürsün güzel havaya aldanma
Kim bu güzel havaya olmaz ki hasta
Ýçecek ayran, hoþafýn varsa tasta
Gama kedere ne gerek dertsiz baþta
Olmayý versin yak’cak odun bu kýþta
Halay çeker varsa elim, bir ayaðým
Ne üç köye beþ köyeyse aðayým
Bir garip eþeðine yandan dayaðým
Bir ileri, iki geri gider ayaðým
Dallar gibi savrulur iki kel saçým
Her üç beþ senede görürüm bir seçim
Kime ne ben ister tokum, ister acým
Benim yoktur ne beddua ne duacým
Ýbrahim ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.