Yırtık Zarf

Kayboldum karanlýk sokaklarda
gözlerimin feri sönmüþ durumda
bunca zaman geçti oysa aradan
bir anlam veremedim bu gidiþe hala

ara sýra gidiyorum senle oturduðumuz parka
bizim aðaçýmýzýn altýndaki bizim banka
oturuyorum saatlerce
bedenim kalýyor sadece orada
ruhumsa anýlarýn saklý olduðu geçmiþin yolunda

geziyorum heryeri gökyüzünden
tek bir ulaþým ücreti ödemeden
aþkýmýzýn deydiði her noktayý geziyorum
ama hep baþka aþklarýn izini görüyorum

bu ruhsal ayrýlýþýnda sonuna geldim yine
bedenime dönme vaktim geldi
çünkü hatýrlýyorum ki
sevgilim demeyi unutmuþ dilim
boðazýmda düðümlenmiþ cümlelerim
heyecaný hissetmeyen ellerim
kurumaya yüz tutmaya baþlamýþ bedenim

bu birleþme gerçekleþince
bankdan kalkmadan önce
her zamanki çile
yanaklarýmdan süzülen
iki damla gözyaþý
avuçlarým içinde
býçaktan keskin yýrtýk buruþuk bir mektup zarfý
nedir diyorsanýz bu çile
bana acý veren bu iki damla gözyaþý
ve buruþuk bu zarfýn içinde
nemi saklý
bir resim
bir de
kýrýk kalbim







Sosyal Medyada Paylaşın: