Nehir Akarken1

Nehir Akarken 1

nehir akarken
yataðýnda kývrýla kývrýla,
dolana dolana,
toprakla kucak kucaða,
öpe öpe taþlarý,ýslata ýslata can verir,
yeþillenir yamaçlar, açar çiçekler,
boy verir otlar...
yemyeþil ormanlar,beyaz bulutlar
cývýl cývýl kenarý,öten göçmen kuþlar
toprak bereket yaðdýrýr,
doyar bundan tüm mahlukat...
*
nehir akarken
barýndýrýr içinde cennet ve cehennemi,
yaþar içinde,büyük ve küçük balýklar
ab-ý hayattýr canlýya ölümsüzleþir,
can verir sevdalara,barýnak olur umutlara,
renk renk çiçek çiçek açar,geline döner baharý,
sevgiyle çorak ve kurak yüreklerde...
*
nehir akarken yataðýnda,
baki kalýr geride býraktýðý su yolu,
dev cüssesiyle çaðlarken seller,
bendini aþarak taþar yana yakýla türküler söyler...
ardýndan doðan güneþ,gülen yüzler,
yýldýz yýldýzdýr gözler,dudaklar davettir öpmelere,
yanaklar mis kokulu menekþe, mor mor olur daðlar...
*
nehir akarken çaðlar kah sessiz ve sakin sallanarak,
kah çýlgýnca homurdanarak,
görmelisin heybetini muhteþemdir,
dirilip ayaða kalkýþýný,hey efeler hey diyen çalýmýný,
arsýza sattýðý cakasýný görmelisin...
önüne çýkan setleri yýkarken,korkusuzluðunu
görmelisin...
*
nehir akarken önüne set çekilmez, duvar örülmez
zincir vuramazsýn özgürlüðüne,kapatýrsan
çýlgýnlaþýr yüreði bendini aþar,siler süpürür her þeyi,
yaþatýr sana cehennemi,adý tsunami...
güç yürektedir,aklý beyninde olanýn...
korkusuz ve özgür sadece cenneti hayal eder,
kötülük bilmez yürek taþýr göðsünde,
karanlýklar uðramaz semtine,barýþ komþudur fikirlerine...
*
nehir akarken bereket yoludur,
sevda aþk ve hayat yeþerir onda,
toprak renk renk çiçeklerle, giyer türlü türlü urban,
konuktur kanadý ipek kelebekler...
gökyüzünde telli turna katar katar,göçmen kuþlar
müpteladýr nehirlere,konup göçerler duru duru göllere,
renk renk çeþit çeþit varlýðýyla, doða cennetin ta kendisidir
bu alemde bülbül aðýt yakarken gonca gonca güllere...
*
nehir akarken kývrýlýr gider yataðýnda
bunca börtü böcek besler,sakin ve huzurlu oldu mu,
ninniler söyler,
laftan anlamayana homurtulu sözler...
çaðlayanlara þelale özüyle dökülenler,
akan sularla çöller dirilir vahaya,
bozkýrlar bezenir çiçeklerle bahara,
alabalýklar dolar göller ve barajlara,
tarlalar döner bahçe ve baðlara,
nehir bir ülkedir akar zamanlara...
mahçup etmez halkýný dosta düþmana...
yeter ki,kadir kýymet verilsin insan olana,
kuraklýk yokluk, uðramaz vatan denen bu topraða...


Senem Hayriye Aygül
Kayýt Tarihi : 17.11.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: