önce kuþlar sabaha kanat çýrpardý gökyüzünde taze bir telaþ sonra fýrýncýlar ekmek hamurunda þehrin tenha sokaklarýnda yakýnlaþan ayak sesleri duyulurdu
þehir kalabalýklaþmaya baþlayýnca önce kuþlar kaybolurdu birbirinden habersiz binlerce öyküler yazýlýrdý yeni güne dair
gazeteler günü tüketirken yeni haberlere konu olurdu þehrin meçhul insanlarý
gün sonu yorgunu insanlar evlerine dönerken günün özeti vardý akýllarýnda gün biter kararýrdý caddeler
her hikaye gibi böyle gitmedi þehirde hayat bir gün insanlar sabaha uyanamadý fýrýncýlar ekmek yapmadý günlük gazeteler çýkmadý kuþlar kanat çýrpmadý þehir sabah olmayý unutmuþtu
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnıztepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.