ey saçlarý victoria dalgalý gök gülüþlü yüzü ay ovalý çocuk ...
ey renklerine çýngýlar düþüren hikâyemin anýsýna dikilen nihayet misli görülmemiþ alfabelerle düþseydin tutsak tarafýna içimin geceyi ve korkuyu boðar o balkýyan bakýþlarýnla sütüyle sarsardýn sen halkalarý tarihin
ilkim meddim cümle tahtýna oturmuþ ilk harfim ünsiyetim
ah bir okusaydýn üç nokta ’’üç büklüm’’ hallac-ý mahzun cümlelerimi gözlerini taklit edip denizine tutulacaktý kelimelerim
seni severken çizerken seni kanserli bir hasta gibi iskelet ormanýndan seslenirken seni bir acý dal gibi adýna çakýlan yanlarým olsaydýn kurþun geçirmez zýrhýyla bir avuç vay çatlaðýndan kendine bir damar bulan dehþetle bazen de þehvetle
diz çökseydim önüne bir aziz bir peygamber gibi vaaz verip yýkasaydýn bu kirli þehri daðýtsaydýn üstüne abanan sisleri ruhumun tövbekar sýnýrlarýna kadar uzanýp öpseydin satýrlarýmý çýkarsaydýn bir gün özetimi ,
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.