VAY DEDİ

Açtý ellerini yumdu gözünü.
Bir ah çektý sandým dünya yýkýldý.
Ta aðzýna gelen o kötü sözü
Haya edip söylemekten utandý.

Onbeþ yýl buraya hizmet vermiþti.
Bel bükülmüþ dizler tutmaz olmuþtu.
Emekliliðine bir yýl kalmýþtý.
Dediler ki senle iþimiz bitti.

Ýstedi patrona aça halini.
Giremedi fabrýkadan içeri.
Akýttý içine gözün yaþýný.
Döndü boynu bükük evine gitti.

Hanýmý dedi ki boþver üzülme.
Rýzký veren Allah sakýn düþünme.
Hesabý da çetin olur görünce.
Cezayý tez verir tüm zalimlere.

Haklýsýn diyerek elinden tuttu.
Ýçinde ki öfke biraz susmuþtu.
Koltuða oturdu haberi duydu.
Kovulduðu o yer küle dönmüþtü.

Ah edenin ahý göðe çýkmýþtý.
Cezasýda çok acele gelmiþti.
Ýçini bir buruk acý kapladý.
Vay dedi yutkundu,içini çekti.

Damla damla yaþ süzüldü gözünden.
Elin açtý tövbe etti yürekten.
Dedi ey kalbimi çok iyi bilen.
Beni affet af diliyorum senden.




Sosyal Medyada Paylaşın: