TAŞ VE TANK
Namlunun ucunda hayat var,
Çiçekler elimde nezaket var,
Gökte ararken yerde olanlar,
Kararan evrende tuzak kurar;
Bezirganbaþý yolculuk mu var,
Yükünde yoksa silah mý var,
Yataðým yolda geçit mi var,
Haykýrýr yüreðimdeki acýlar;
Sende silah bende yürek var,
Taþtan korkan koca tanklar,
Bir çocuðun gözyaþýnda çuvallar,
Filistin’e aðýt yakýþmýyor canlar!
Oradan oraya koþarak rahatlayanlar,
Sesiz çýðlýklarýn acýsýný asla duymazlar,
Aðzý yüzü kan içinde analar bacýlar,
Ne oldu da yerinize çakýldýnýz dostlar!
Böyle biter mi hiç silinmez acýlar,
Daðlamýyor mu sizi aðlayan çocuklar,
Ahdine mührünü basmýþ yaradan var,
Sýraya girmiþ kýnamak için Müslümanlar(!);
Bir ömür döngüsü boþa geçen umutlar,
Kim kimin umurunda bu iþler böyle uzar;
Yalaným varsa acýmam silinsin mýsralar,
Çýkarlar perdeliyor acýmýyor domuzlar!
Erol KEKEÇ/11.05.2021/00.32
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.