Bir gün bir sokakta, karþýma çýkma
Mahçup bir edayla, boynunu bükme
Geçmiþi unutup, yüzüme bakma
Parmaðý boynuna, dolarým belki...
Bir ömür içimde, yanan bu közle
Yaþadým yýllarca, hep yaþlý gözle
Kýlýçtan keskince, ben bir kaç sözle
Kalbini ikiye, bölerim belki...
Sen oldun kalbime, býçak dayayan
Ben oldum ölümle, yatýp uyuyan
Bir kin var içimde, her gün büyüyen
Nefreti üstüne, salarým belki...
Karþýnda sessizce, boynumu bükmem
Çok döktüm bir daha, gözden yaþ dökmem
Senin o periþan, haline bakmam
Saçlarýný tel tel, yolarým belki...
Lanet olsun deyip, çekip gidemem
Boðazda hýçkýrýk, geri yutamam
Kaybedip kendimi, bir an tutamam
Sana tekme, tokat, dalarým belki...
Kapanmaz yürekte, açtýðýn yara
Mezar olur bana, inan ki ora
Öfkeme yenilip, ben seni yere
Saçlarýndan tutup, çalarým belki...
Yýllardýr ateþte, ben yana yana
Dilimde intizar, beddua sana
Bir öfke , bir sinir, elimi kana
Bir cinnet geçirip, bularým belki...
Kavrulan yürekten, derin " ohh" çekip
Bir sana, bir bana, son defa bakýp
Bir anda kafama, kurþunu sýkýp
Peþinsýra bende, ölürüm belki...
Erhan DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.