SAAT 02.00
saat 02.00
Gecenin tenine dokunuyorum -nemli-.
Gündüzden kalma bir -tebessüm-.
Seni arayan bakýþlar – bu saatte-.
Kral ve tahtý – soytarý baþ rolde-
saat 02.30
Hep ayný replik hep ayný sahne – dejavu-
Hadi þimdi yeni bir rol biç bana.
Ýçinde biraz sen biraz acý birazda umut olsun.
Kral ve tahtý -soytarý baþ rolde-
saat 03.00
Rüyalara sakladým korkularýmý -kabuslarým-
Hayallerimiz uzak iklimlerde kaldý.
Nemli uzak ve buðulu gözlerde.
Umut dolu gözlerde.
Kanlanmýþ gözlerde.
Gözlerde
Gözler...
saat 03.30
Uykusuzluk sarýyor yavaþ yavaþ bedenimi.
Uyku hali belirsiz bir ölüm gibi.
Bir küçük ebedi olmayan -kýyamet-.
Bir tek bedende kopan kýyamet.
Saat 04.00
Uyku- uyumak- horlamak- horlamamak-.
Gözlerimi kapattýðýmda karanlýða -dalmak-.
Ve gecenin bu saatinde þiir yazmak.
Ýlham dedikleri bu olsa gerek.
Saat kaç bilmiyorum.
Kalem sedire düþüyor.
Kaðýt son rüzgarla savruldu.
Aþk arka kapýdan çýktý.
Acý karþýmda duruyor.
Ama hala ayný film- dejavu-
Kral ve tahtý- soytarý baþ rolde-...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.