Sana, Ayrýlýðýn þiirini, Yazmayacaðým, Söz verdim. Mürekkebim derya olsa da, Seni ayrý ayrý, Yazmayacaðým.
Yüreðim kurusa, Kalbim yok olsa da, Yüzüm solsa, Bedenim toprak olsa da; Seni yüreðimden, Seni kalbimden, Seni kalemimden, Ve seni benden ayrý, Yazmayacaðým.
Güneþi serdiysem önüne, Geceleri Ay ýn aydýnlýðý; Yüreðimizi ýþýttýysa, Güneþ sönmeden, Ay solmadan, Sana, Yüreðime, Güneþime, Ayýma, Ayrý olmayacaðým.
Her bahar toprakta, Çiçekte ve, Börtü böcekte, Islandýðým, Nisan yaðmurlarýnda, Nisan Nisan dökülen; Göz yaþlarýmda, Adýn varsa; Topraklar kül olmadan, Yaðmurlar kurumadan, Nisanlar unutulmadan; Adýna baþka ad, Koymayacagim.
Aþkýna meftunum demiþim, Mecbur deðil. Tüm þiirler çöpe gitse, Ne fayda. Bir gün seni, Benden ayrý yazarsam; Þiir yazýyorum, Saymayacagým.
Necmettin YÝÐÝT 20.05.2017 Esenler/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necmettin YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.