Umuduma Kattığın Varlığına
bu gece yine aklýmda sen varsýn
özlediðim saçlarýndan öpüyorum
hayatýn anlamsýz olduðu
sýcak bir ölüm gibiyim
mayýsýn ortasýnda bir gün
sessiz sensiz bir pencere önündeyim
saat kaç bilmiyorum
en son ne zaman
dudaklarýma dokundu dudaklarýn bilmiyorum
en son gözyaþlarýmý ne zaman sildi parmaklarýn
gülüþün ne zaman ceplerime doldu
ayaklarýma ne zaman dolandý senli yollar
senli yýllar ne zaman ömrüm oldu
senli acýlar
senli sevinçler
senli kederler
sensiz ölümler
artýk hiçbir þey bildiðin gibi deðil
özlemlerim daha da arttý
sevdam gün be gün çoðalýyor
senden habersiz olsam da
sensiz kalmayý beceremedim
sensiz yaþamayý
sensiz nefes almayý
hep boðazýmda özlemin duruyor
yutkunup boðulmaktan korkuyorum
ölmekten korktuðumu sanmayasýn
sana seni seviyorum demeden ölmekten korkuyorum
gecenin bir vakti
içimde kederli bir suskunluk var
kapattýðýn o kalbini arýyorum
baþýmý yasladýðým göðsünü
kirpiklerini, þakaklarýný, omzunu
birde yüzümle sarýldýðým sesini
umuduma kattýðýn varlýðýný arýyorum
bu gece yine koynumda sen varsýn
özlediðim göðsünde uyuyorum
ibrahim dalkýlýç
10.05.2021
01.25 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.