CANIMA KASTIN MI VAR
Akýl pýnarýnda duygularýmý suladým,
Her meraya dalmam bellidir yerim,
Dikenleri geçerken güle selam ederim,
Duygularým yorulsa da nöbette aklým;
Be hey gafleti dost bilen iþveli sevdiðim,
Mezar taþýma yazdýrdým ben aklý evvelim,
Baþým dumanlý olsa da bu dereyi geçerim,
Gölgen takýlsa peþime bakarsam namerdim;
Su içmiyor her yerden asil duygularým,
Asaleti kendinden kiþnerse gemlerim,
Güle sevdalý aþkýndan yanýk bülbülüm,
Dorukta duygularým yanýyor içerim;
Bu yollarý çok geçtim adým adým,
Yaðmurlarda ýslandým aldým muradým,
Kastýn mý var canýma yanýyor baðrým,
Duygularým yaralý sazý aldý eline aklým!
Bir ömür böyle biter mi hiç gülüm,
Sanma seni mýzrap bildim,
Her telden ayrý ses çýksa da çok sevdim,
Bülbül dertli bu çileler biter mi gülüm!
Erol KEKEÇ/10.05.2021/01.01
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.