ince bir yaðmur çiseledi aðýr aðýr attýn adýmlarýný yüzünde hüzün kalbinde burukluk aklýnda anýlar vardý ve ben koþtum ardýndan yalýn ayak... bir yalvarýþým vardý ardýndan "koyma beni yalnýz bu seseri þehirde, býrakma ellerimi ýslattýrma gözyaþlarýyla resmini gitme can..." ardýndan bir köprü indi gemiden hain bir korna sesiyle aldý seni yaðmur artmýþ,üþümüþtü bedenim... hep senle beraber ýslandýðým yaðmur degildi bu ve beni saran kollarýn yoktu artýk ve yanagýma dokundurduðun busen artýk yalnýzým yaðmurlarda
gittin ellerinde bir bavulla aþkýmý zincirlere vurarak giitin gözlerimi aðlatýp aþkýmý mahþere saklayýp seni benden alýp gittin bu limandan. çabuk gel ey yolcum....
ÝSHAK SAKA
Sosyal Medyada Paylaşın:
ishak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.